Wola Żelechowska
INTEGRACJA SENSORYCZNA
Integracja sensoryczna jest procesem, który organizuje informacje płynące do mózgu z różnych zmysłów: wzroku, słuchu, węchu, dotyku, równowagi. To właśnie dzięki temu procesowi nasze napięcie mięśniowe jest prawidłowe, potrafimy skoordynować ruchy, nauczyć się nowych dyscyplin sportowych, a będąc w głośnym miejscu skupić się na przykład na pisaniu, a nie zatykaniu uszu, by odciąć się od hałasu.
U dziecka wszystkie zmysły kształtują się w już okresie płodowym. Ilość odbieranych wrażeń zmysłowych wzrasta gwałtownie wraz z chwilą narodzenia, a rozwój procesów integracji sensorycznej najintensywniej przebiega u dziecka w wieku przedszkolnym. Dzieci z zaburzeniami tych procesów mogą mieć na przykład problemy z uczeniem się, relacjami z rówieśnikami, wykonywaniem precyzyjnych ruchów, czy utrzymaniem równowagi.
Terapia integracji sensorycznej (SI) ma na celu nauczenie dziecka adekwatnego reagowania na bodźce dopływające do niego zarówno ze świata zewnętrznego jak i z ciała. Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom dziecko może poprawić sprawność motoryczną, koordynację ruchów, uwagę i koncentrację czy samoświadomość, a także funkcjonowanie społeczne i emocjonalne.
- Dziecko unika zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach itp.,
- cierpi na chorobę lokomocyjną,
- nie lubi gier i zabaw sportowych, ma kłopoty ze złapaniem piłki,
- jest niezgrabne ruchowo, myli strony prawo-lewo,
- ma opóźniony rozwój mowy, obniżoną percepcję słuchową i wzrokową,
- jest nadwrażliwe na pewne dźwięki,
- ma trudności w nauce czytania i pisania,
- jest nadpobudliwe ruchowo,
- ma trudności z koncentracją, z trudem zapamiętuje,
- negatywnie reaguje na bodźce dotykowe – nie lubi chodzić boso, nie lubi mycia włosów, czesania, podczas mycia zębów pojawia się odruch wymiotny.
2022 Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna. Wszystkie prawa zastrzeżone.